Kaybettiklerimi düşünüyorum...
Yıllardır sahip olduğum ya da sahip olmaya çalıştığım
hiçbir şey içimdeki boşluğu kapatmadı. Mutlu olduğumu, sorunları aştığımı
sanıyordum; ama aslında sadece bastırıyordum.
Sonra bir şarkı bir şiirde her şey yüzüme çarpıyor... Her
şey...
Neden insanlar bu kadar mutsuz olmaya koşullu?
Duyuyorum bir şarkıyı, bazen bir dizeyi… İçimde
kapanmayan boşluğu duyumsuyorum.
Ne kadar yalnız olduğumu, ne kadar anlamsız yaşadığımı... Yaşamak istediğim bu değil... Her gün biraz daha emin oluyorum. Başka bir şey, başka bir yer...
