İnsan en çok neyi bekler?
Bir sevgiliyi ya da zenginliği mi?
Huzuru mu bekler, sağlığı, bir haberi veyahut sonsuz bir yaşamı…
Belki de en çok zamanı bekler insan.
Peki, bu bekleyiş öylesine bir kerteye varır mı ki artık beklemek olmasın?
Bertolt Brecht
“İyilik Neye Yarar?” adlı şiirinde beklemenin aksine “beklemeyişin” asaletini
anlatır.
“İyi insan olacağınıza
Öyle bir yere götürün ki dünyayıİyilik beklenmesin.”
Beklemek, ilerleyememektir
çünkü. Hayallere sığınmak, boş umutlara kapılmaktır ona göre. Her günün
birbirini tekrar eden silsilesinde yıpranan, eskiyen yüzümüzün coğrafyasıdır
beklemek. Beklemek durağanlıktır, yavaş yavaş çürümesidir fani olanın baki
zaman karşısında.
